- fałszywość
- fałszywość {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. fałszywośćści, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'niezgodność z prawdą i faktami; bycie fałszywym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Fałszywość zdania, pojęcia. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
fałszywość
Look at other dictionaries:
fałszywość — ż V, DCMs. fałszywośćści, blm «niezgodność z prawdą; bycie fałszywym» Dowieść fałszywości zdania … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
kłam — m IV, D. u, Ms. kłammie; blm przestarz. «fałsz, kłamstwo, kłamanie» dziś tylko we fraz. Zadać, zadawać kłam czemuś lub komuś «wystąpić z zarzutem, że ktoś kłamie, stwierdzić czyjeś kłamstwo, fałszywość czegoś, zdemaskować coś lub kogoś» … Słownik języka polskiego
wprost — 1. «prosto, w prostej linii od jakiegoś punktu, od kogoś, nie na ukos» Patrzeć wprost przed siebie. Pędził wprost na rów. ∆ mat. Wprost proporcjonalny «o wielkościach (np. o masie, prędkości): pozostający w takim stosunku do drugiej wielkości, że … Słownik języka polskiego
zadać — dk I, zadaćdam, zadaćdasz, zadaćdadzą, zadaćdaj, zadaćdał, zadaćdany zadawać ndk IX, zadaćdaję, zadaćdajesz, zadaćwaj, zadaćwał, zadaćwany 1. «wyznaczyć coś komuś do wykonania, opracowania, rozwiązania, do nauczenia się» Zadać uczniom lekcje do… … Słownik języka polskiego
